Jest jeszcze i trzecia, mniej ważna zmiana, raczej o charakterze korekty. Otóż nawet tam, gdzie życzliwość jednostki wobec partnera jest odwzajemniana, nie ma to charakteru liniowego. Dla niższych wartości zmiennej „życzliwość osoby A dla B” wartości’zmiennej „życzliwość osoby B dla A” rosną stosunkowo wolno – dopiero na bardziej znaczące przej awy życzliwości jednostka odpowiada stosowną życzliwością; można to określić mianem efektu nieufności. Całkiem podobnie rzecz przedsta­wia się, jeśli idzie o skłonności partnerów do wzajemnego świadczenia zła, a więc o wrogość. Dla niższych wartości zmiennej „wrogość osoby A do B” wartości zmiennej „wrogość B dla A” rosną stosunkowo wolno, a dopiero dla bardziej zdecydowanych aktów wrogości partner znajduje odpowiednią reakcję; można to określić mianem efektu niedowierzania.